Πώς να αφήσετε τον αγώνα για τον έλεγχο του χρόνου;

Εδώ και αιώνες, οι άνθρωποι παλεύουν με την ιδέα του χρόνου. Διεισδύει στη γλώσσα μας και επηρεάζει την άποψή μας για τον χρόνο. ζωή. Μετά από όλα, ο χρόνος είναι χρήμα, ο χρόνος είναι το φύση και ο χρόνος κυλάει, σωστά! Και έτσι παλεύουμε για τον έλεγχο του χρόνου: μετράμε τον χρόνο, τεντώνουμε τον χρόνο, ρίχνουμε τον χρόνο, σκοτώνουμε τον χρόνο και ποτέ δεν έχουμε αρκετό χρόνο! Δεν είναι περίεργο που πιστεύουμε με αυτόν τον τρόπο.

Σήμερα

Ο ρυθμός της ζωής σήμερα είναι πολύ πιο φρενήρης από ό,τι ήταν μόλις πριν από μια γενιά. Στη μάχη για τον έλεγχο του χρόνου, έχουμε χάσει τόσο πολύ την επαφή μας με τον φυσικό κόσμο που δεν φαίνεται να έχει σημασία αν είναι μέρα ή νύχτα, κρύο ή ζέστη, χειμώνας ή το καλοκαίρι. Ελέγχουμε το κλίμα στο σπίτι, στο αυτοκίνητο και στο γραφείο. Παράγουμε τεχνητά περιβάλλοντα για να διευρύνουμε τις μέρες μας. Καταναλώνουμε τρόφιμα χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη την πηγή ή την εποχή τους.

Αυτές οι τεχνητές επιλογές ζωής μας απομονώνουν ακόμη περισσότερο από τους ρυθμούς και τους κύκλους της φύσης, απευαισθητοποιώντας μας στα εποχιακά σημάδια της φύσης για το πέρασμα του χρόνου. Όταν κοιτάμε τις ψυχρές οθόνες των ηλεκτρονικών μας συσκευών, αποσυνδεόμαστε από τον φυσικό κόσμο γύρω μας και ξεχνάμε τις ρίζες μας. Αν χρειαζόμαστε εσωτερική ειρήνη, θα πρέπει να μάθουμε πώς να συνυπάρχουμε ειρηνικά με την αναπόφευκτη πορεία του χρόνου αντί να προσπαθούμε να τον ελέγξουμε. Θα χρειαστεί να συγχρονιστούμε με τον χρόνο σε οποιαδήποτε επίπεδα. Ο χρόνος προχωράει είτε τρέχουμε μέσα στη ζωή είτε την απολαμβάνουμε.

Θυμηθείτε το

Μπορούμε - και μάλιστα πρέπει - να ξέρουμε να παραμένουμε ήρεμοι και ακίνητοι μέσα στον χείμαρρο των υποχρεώσεων, χωρίς να επιτρέπουμε στην πολυάσχολη ζωή μας να μας στερεί τον χρόνο που θα χρειαστούμε για να επαναπροσδιοριστούμε και να σχετιστούμε με τον φυσικό κόσμο, τον εαυτό μας και ο ένας τον άλλον. Η απλή πράξη του να περνάμε χρόνο στη φύση είναι μια τέτοια λύση που έχει πολλές θεραπευτικές ιδιότητες. Στην Ιαπωνία, αυτή η διαδικασία ανάκαμψης ονομάζεται "shinrin-yoku" ή δάσος κολύμβηση.

Επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η παραμονή στη φύση μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη άγχος παραγωγή ορμονών, χαμηλότερη καρδιά ρυθμός και αίμα πίεση, ανεβάζουν τη διάθεση και ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Αν είχατε ποτέ την ευκαιρία να επιστρέφετε στο ίδιο μέρος κάθε χρόνο, θα θυμόσασταν την προσωπική ευχαρίστηση της επανασύνδεσης με ένα συγκεκριμένο μέρος κάθε φορά που επιστρέφατε, έχοντας επίγνωση του ύψους του κύματος, της κατεύθυνσης του ανέμου, της ώρας της δύσης και της ανατολής του ήλιου και της φάσης της σελήνης.

Το να έχουμε ένα μέρος στη φύση για να επιστρέψουμε, μας επιτρέπει να επανασυνδεθούμε από εκεί που είχαμε μείνει, όπως όταν ξαναρχίζουμε μια παλιά φιλία. Μερικές φορές βιώνουμε την ενέργεια και την ομορφιά του φυσικού κόσμου σε μια εκπληκτική στιγμή: γιορτάζοντας το μεγαλείο ενός ουράνιου τόξου μετά από μια καταιγίδα, ή βλέποντας την ομορφιά ενός μικρού πλάσματος από κοντά.

Συμπέρασμα

Αυτές είναι μαγικές στιγμές, όταν κάθε αίσθηση του χρόνου σταματάει και μας συνεπαίρνει το θαύμα της τρέχουσας στιγμής. Η σύνδεση με τη φύση σημαίνει επανασύνδεση με τις ρίζες μας. Το να απομακρυνθούμε από τα ανθρωπογενή προγράμματα και τα καθήκοντά μας - έστω και για λίγα λεπτά - για να κοιτάξουμε τα σύννεφα, να μυρίσουμε τον αέρα, να νιώσουμε το αεράκι στο δέρμα, μας βοηθά να επανασυνδεθούμε με την αιώνια φύση της παραγωγής και να βρούμε την ειρήνη. Η Ada Porat είναι κινησιολόγος και ποιμαντική σύμβουλος που ίδρυσε τις ολιστικές υπηρεσίες Stillpoint, ένα κέντρο θεραπείας και μεταμόρφωσης που εξυπηρετεί πελάτες σε όλο τον κόσμο. Είναι παθιασμένη με το να βοηθάει τους πελάτες της να ζήσουν την καλύτερη δυνατή ζωή τους.