Όταν οι άνθρωποι αρρωσταίνουν ή έχουν οποιαδήποτε ένδειξη μόλυνση ή φλεγμονή, τα λεμφοκύτταρα έρχονται να σώσουν. Τα λεμφοκύτταρα είναι μέρος των λευκών αιμοσφαιρίων που καταπολεμούν ασθένεια and contain a significant portion of the body’s immune system. There are two kinds of lymphocytes. One type is called B cell that fights against foreign products in the blood flow like τοξίνες ή μικρόβια.
T-Cells
Ο δεύτερος τύπος είναι τα Τ κύτταρα που αποτελούν σημαντικό συστατικό των λεμφοκυττάρων, αλλά περιστασιακά συγχέονται. Στη συνέχεια επιτίθεται στα κύτταρα του ίδιου του οργανισμού θεωρώντας τα ξένα σώματα. Ένα είδος Τ κυττάρων καταστρέφεται από τον ιό HIV, γεγονός που οδηγεί σε ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα που δεν μπορεί να καταπολεμήσει άλλες ασθένειες. Το λεμφοκύτταρα επίπεδο αίματος αποτελεί μέρος μιας τακτικής εξέτασης αίματος και παρέχει στους γιατρούς σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την υγεία ενός ατόμου. Ένα υψηλό επίπεδο λεμφοκυττάρων υποδηλώνει ότι κάποια φλεγμονή ή λοίμωξη συμβαίνει κάπου μέσα στο ανθρώπινο σώμα και το ανοσοποιητικό σύστημα προσπαθεί να την καταπολεμήσει.
Ένα πολύ χαμηλό επίπεδο υποδηλώνει πρόβλημα με το ανοσοποιητικό σύστημα και ότι δεν υπάρχουν επαρκή λεμφοκύτταρα για την καταπολέμηση της ασθένειας. Αν και τα λεμφοκύτταρα είναι απαραίτητα για ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα, they can misinterpret tissue and organ transplants as undesirable foreign bodies and reject them. There’s also a group of diseases, such as rheumatoid arthritis and σκλήρυνση κατά πλάκας, τα οποία είναι γνωστά ως αυτοάνοσα νοσήματα.
Αυτά συμβαίνουν όταν τα λεμφοκύτταρα παρερμηνεύουν τα φυσιολογικά κύτταρα ως ξένα σώματα και προσβάλλουν ορισμένα όργανα του σώματος. Ένα θετικό στοιχείο σε αυτό το δίλημμα είναι ότι μερικές φορές αναγνωρίζουν καρκίνος κύτταρα ως ξένα σώματα και τους επιτίθενται. Δεν είναι πλήρως γνωστές ούτε οι αυτοάνοσες ασθένειες ούτε ο τρόπος με τον οποίο τα λεμφοκύτταρα επιλέγουν ορισμένους καρκίνους για να καταστρέψουν και άλλους. Και τα δύο αποτελούν αντικείμενο έρευνας.
Τελική σημείωση
Οι ερευνητές των αυτοάνοσων νοσημάτων εργάζονται για την εξουδετέρωση των μπερδεμένων, άρρωστων λεμφοκυττάρων με τα φυσιολογικά. Βρίσκουν μεγαλύτερη επιτυχία με τη "διόρθωση" των νοσούντων λεμφοκυττάρων παρά με την καταστροφή και αντικατάστασή τους. Οι ερευνητές του καρκίνου προσπαθούν να κατανοήσουν γιατί ορισμένα λεμφοκύτταρα και το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού αναγνωρίζει ορισμένα καρκινικά κύτταρα ως ξένα σώματα και τα καταστρέφει, αλλά επιτρέπει σε άλλα να πολλαπλασιάζονται.
Το ελπίδα είναι ότι το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως αντικαρκινική θεραπεία και να κατανοήσει όλα τα καρκινικά κύτταρα ως ξένα σώματα και να τα καταστρέψει. Μελλοντικές μελέτες μπορεί να έχουν τη δυνατότητα να εξακριβώσουν τον τρόπο διαφοροποίησης των κυττάρων και να ανοσοποιήσουν τα θύματα του καρκίνου με τα λεμφοκύτταρα που καταπολεμούν τον καρκίνο ως αποτελεσματική θεραπεία του καρκίνου.