Τι πρέπει να γνωρίζετε για το άγχος και την άσκηση;

Το στρες ορίζεται ως αντίδραση του σώματός σας σε οποιαδήποτε απαίτηση που του υποβάλλεται και "απαίτηση" σημαίνει μετατόπιση. Γνωρίζατε ότι τα διαφορετικά επίπεδα στρες έχουν τίτλους; Για παράδειγμα, το "ουδέτερο" στρες είναι η ποσότητα εργασίας που απαιτείται για να διατηρηθεί η φυσιολογική λειτουργία του σώματος. Ας ρίξουμε μια ματιά στην Επιτυχία και τι υποδηλώνει. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, η επιτυχία είναι ένας στρεσογόνος παράγοντας, γνωστός ως "Eustress", ο οποίος προέρχεται από τον όρο ευφορία.

Ας ξεκινήσουμε

Μπορούμε να δώσουμε στο eustress έναν ποσοτικό αριθμό όπως το 5, επειδή είναι ένα συναίσθημα υψηλής έντασης και επιφέρει πολλές συνέπειες και αλλαγές. Τώρα θα κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στην αποτυχία. Αποτυχία σημαίνει πρόκληση ή, το χειρότερο, ήττα. Έτσι, η αποτυχία μπορεί να δημιουργήσει αυτό που είναι γνωστό ως "Distress", το οποίο, θα δώσουμε μια ποικιλία του 5 αφού έχει συνέπειες για την αλλαγή είναι χημικό και επίσης έντονο. Παραιτούμαι από τις θετικές και αρνητικές κρίσεις για τους στρεσογόνους παράγοντες και προσπαθώ να τους ποσοτικοποιήσω ανάλογα με τη μετατόπιση από την ομοιόσταση -την τυπική προοπτική. Αν το μεγαλύτερο επίπεδο στρες είναι 10, τότε είναι που συναντάμε όλα τα κλασικά σήματα "μάχης και φυγής" του σώματός μας που προετοιμάζεται για δράση.

Οι ορμόνες, όπως η αδρεναλίνη, αυξάνονται. 6 Ο σφυγμός και το αίμα σας πίεση να πετάξει ψηλά. Οι παλάμες σας ιδρώνουν. 7 Έχετε δύσπνοια. Τα μαλλιά σας στέκονται σε τεντωμένο σκοινί. 8 Έχεις ένα σμήνος χήνες να χτυπάνε στην κοιλιά σου. Το αίμα σου γλυκόζη αυξάνεται και οι μύες σας τεντώνονται. 9 Ο εγκέφαλός σας επικεντρώνεται στην καταπολέμηση ή τη φυγή. Αν φτάσετε στο 10, πιθανότατα θα χαλάσετε το βρακί σας, καθώς το σύστημά σας έχει τρελαθεί από την υπερβολική διέγερση και το σώμα σας θα υποχωρήσει. Αν και οι μυρωδιές μπορεί να αποτρέψουν τον αντίπαλό σας από το να πάρει την πρώτη μπουκιά. Αυτές οι επιδράσειςμέχρι 9,9 αμετάβλητες για χιλιάδες χρόνια, βοήθησαν τους αρχαίους ανθρώπους να επιβιώσουν!

Λάβετε υπόψη

Το ζήτημα εδώ είναι ότι οι σωματικές και ψυχολογικές εκδηλώσεις της αντίδρασης στο στρες προορίζονται να διαλυθούν εάν η άμεση σωματική απειλή έχει παρέλθει. Όταν όμως δεν συμβαίνει αυτό, με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι υπερβολικά χρησιμοποιημένες ορμόνες πυροδοτούν καρδιαγγειακή νόσος, υπέρταση, suppressed immunity, κολίτιδα, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου and even depression. The best defense against those physical manifestations is to recognize that they are due to your hard wired ancient emotions. As an example, if you are late for work and you have just missed the last subway.

Τι πρέπει να κάνετε; Μπορείτε είτε να φοβηθείτε, είτε να αποδεχτείτε την κατάσταση. Χαλαρώστε, πάρτε μια βαθιά ανάσα και περιμένετε την επόμενη. Αν είστε σε θέση να αλλάξετε μια περίσταση, αναλάβετε δράση, αν δεν μπορείτε, τότε προσαρμοστείτε. Η κατανόηση του στρες και των επιπτώσεών του μπορεί να σας βοηθήσει να το χρησιμοποιήσετε προς όφελός σας και να μετατρέψετε τους μελλοντικούς "στρεσογόνους παράγοντες" σε θετικές προκλήσεις.

Κάτι που πάντα πίστευα και τώρα φαίνεται να έρχεται στο φως με επιστημονικές αποδείξεις είναι το γεγονός ότι το άγχος μπορεί στην πραγματικότητα να σας κάνει καλό! Πρόκειται για μια μελέτη που έγινε πρόσφατα με ποντίκια σε κατάσταση άγχους. Αυτό που έκαναν οι ερευνητές ήταν ότι πήραν ένα σωρό ποντίκια τα οποία εκφοβίστηκαν επανειλημμένα με ένα φοβερό ποντίκι για λίγες ώρες για έξι συνεχόμενες ημέρες. Στο τέλος της περιόδου οι ερευνητές μόλυναν τα επιλεγμένα σε ποντίκια με ένα στέλεχος του γρίπη που μολύνει επίσης τον άνθρωπο. Άλλα ποντίκια, που δεν είχαν εκτεθεί σε αυτό το εκφοβισμό, μολύνθηκαν ώστε οι επιστήμονες να μπορέσουν να μετρήσουν τις επιπτώσεις του στελέχους. Τα ποντίκια που εκφοβίστηκαν ήταν πραγματικά πιο ικανά να αποκρούσουν το ιός σε σύγκριση με εκείνους που δεν χρειάστηκε να φροντίσουν έναν επιθετικό εχθρό. Έτσι, οι επιστήμονες άλλαξαν τον τίτλο αυτής της δοκιμασίας άγχους σε "συνεχή ήττα".

T-Cells

Με όποια ονομασία και αν έχει, η πίεση προφανώς ενίσχυσε τη μνήμη των συγκεκριμένων "Τ-κυττάρων" που λειτουργούν το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα χαμηλά επίπεδα άγχους παράγουν ορμόνες που μας βοηθούν να εκπληρώσουμε διάφορες προκλήσεις, οπότε λίγο από ένα κακό πράγμα θα μπορούσε να είναι χρήσιμο. Περιττό να πούμε ότι υπάρχει ακόμη κάποιο ερώτημα σχετικά με το αν τα άτομα θα ανταποκριθούν ακριβώς όπως τα ποντίκια, αλλά η ανοσολογική αντίδραση των ποντικιών μοιάζει με εκείνη των ανθρώπων και γι' αυτό επέλεξαν τα ποντίκια. Θέλαμε αυτό το πείραμα να αποδείξει την άποψή μας; Δύσκολα. Αλλά οι επιστήμονες το θέλουν και να 'μαστε με περισσότερες αποδείξεις για αυτό που ήδη γνωρίζαμε.

Δεδομένου ότι η αντίδραση μάχης ή φυγής δημιουργήθηκε για τη σωματική δραστηριότητα, η τακτική άσκηση είναι η καλύτερη μέθοδος για τη διάλυση των φυσικών εκδηλώσεων των ορμονών του στρες στο σώμα. Η άσκηση, ακόμη και η έκταση, μπορεί να ανακουφίσει την ένταση από τους μύες. Ενώ η αντίδραση "μάχη ή φυγή" επιβαρύνει το ανοσοποιητικό σύστημα, η μέση σωματική δραστηριότητα μπορεί να ενισχύσει την ανοσολογική αντίδραση.

Τελική σημείωση

Η άσκηση μπορεί επίσης να εξουδετερώσει το άγχος κορτιζόλη και η αδρεναλίνη μπορούν να προκαλέσουν όταν κατακλύζουν την κυκλοφορία του αίματος για παρατεταμένες περιόδους. Πάνω απ' όλα, η άσκηση αποτελεί διέξοδο για την περίσσεια αδρεναλίνης και έχει αποδειχθεί ότι αμβλύνει την παραγωγή κορτιζόλης. Αλλά ένας άλλος τρόπος με τον οποίο το επιτυγχάνει αυτό είναι η απελευθέρωση σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που διεγείρει τα "κέντρα ευτυχίας" του εγκεφάλου Αυτό συμβαίνει πιο δραματικά μέσα στην πρώτη μισή ώρα της σωματικής δραστηριότητας και στη συνέχεια μειώνεται. Η άσκηση προκαλεί επίσης την απελευθέρωση ενδορφινών, οι οποίες μπλοκάρουν τα μηνύματα πόνου και μπορούν να βελτιώσουν τη διάθεση. Υπάρχουν και περιφερειακά οφέλη από τη σωματική δραστηριότητα. Το αίσθημα του αυτοελέγχου που περιλαμβάνει την αντιμετώπιση του άγχους που προκαλεί το στρες, φυσικά η απώλεια βάρους που περιλαμβάνει η άσκηση και η βελτιωμένη εικόνα του σώματος επηρεάζει την προοπτική μας και συνεπώς τις αλληλεπιδράσεις μας με τους άλλους ανθρώπους, οι οποίες με τη σειρά τους βελτιώνουν τη διάθεσή μας.